"Samobójca"- Agnieszka Ziętarska

Flora jest młodą, zagubioną dziewczyną, której życie wielokrotnie dało w kość. Felis to
Niezmienny, a jego zadaniem jest opieka nad duszą Flory. Niespodziewanie losy tej dwójki splatają się również w realnym życiu. Czy ta relacja ma rację bytu? Czy bohaterowie mogą zbliżyć się do siebie?

Autor: Agnieszka Ziętarska

Tytuł oryginalny: -

Gatunek: Fantastyka młodzieżowa
Wydawnictwo: Dlaczemu

Tłumaczenie: -

Liczba stron: 485

Rok wydania: 2018

Każdego roku cierpiałam tak samo. Ktoś mógłby pomyśleć, że z czasem ból będzie mniejszy, ale w moim przypadku tak nie było.

Problemy. Kto z nas ich nie doświadczył? Pojawiają się w życiu biednych i bogatych, młodych i starszych. Flora przeżyła już bardzo wiele. Śmierć ukochanego brata na zawsze odmieniła relacje panujące w jej rodzinie, rozbiła ją. Dziewczyna powoli przestaje sobie z tym wszystkim radzić i podąża ku najgorszemu.

Bohaterowie powieści Agnieszki Ziętarskiej są całkowicie różni, a przy tym rozumieją się bez słów. On pyskaty i intrygujący, ona cicha i zwyczajna. Tak w skrócie można ich opisać jednak nie myślcie sobie, że są to postaci jednowymiarowe. Flora potrafi wykazać się niezwykłą odwagą, chociaż może mieć z tego powodu nieprzyjemności. Felis w całej swojej arogancji wykazuje się również czułością i opiekuńczością wobec ważnych dla niego osób, dla miłości i przyjaciół jest w stanie wskoczyć w ogień.

Nie określiłabym "Samobójcy" jako fantastyki młodzieżowej, a raczej romans z wątkami paranormalnymi. Motyw Niezmiennych mnie zafascynował. Są to z pozoru całkowicie normalni ludzie, jednak "po godzinach" sprawują bardzo odpowiedzialne funkcje. Rolą Felisa jest opieka nad duszami ludzi, ma on towarzyszyć im w ostatnich dniach życia. Niezmienny nie może zakochać się w śmiertelniku, a w imię takiej miłości będzie musiał ponieść ogromne konsekwencje.

Autorka nie stworzyła pustej powieści młodzieżowej, lecz ukazała bardzo ważne społecznie tematy.  Prześladowanie,samobójstwo czy problemy psychiczne dotykają coraz większej ilości osób, a niestety część ludzi nie dostrzega ogromu problemu. W "Samobójcy" znajdziemy również piękną miłość, taką która przetrwa wszystko i pokona śmierć. Bohaterów łączy przepiękna relacja, która na początku nie była oczywista i dopiero stopniowo rosła w niezwykłą siłę. Agnieszka Ziętarska ukazała bliskość wymagającą poświęceń, które na zawsze mogą odmienić życie, a mimo to bohaterowie są skłonni je podjąć. Ogromnym atutem powieści jest również delikatność jaka występuje pomiędzy Florą i Felisem. Ich miłość nie jest wulgarna, ale niezwykle dojrzała i dyskretnie namiętna.

Zakochać się bez pamięci, prosta sprawa, ale zapomnieć...

Oczywiście nie może być tak kolorowo i muszę wspomnieć o minusach. Największym z nich jest przerażająco duża ilość literówek. Osoba odpowiedzialna za korektę zdecydowanie nie spełniła swojej roli. Jestem w stanie zrozumieć drobne błędy, ale w tej książce jest ich bardzo dużo i są dość istotne i ja nie potrafiłam przejść obok nich obojętnie.
Kolejna usterka nie jest aż tak oczywista, a wynika jedynie z moich osobistych preferencji. Przez mniej więcej połowę książki przeszkadzał mi styl autorki, był dla mnie wręcz irytujący. Denerwowały mnie nieścisłości w fabule, takie jak dziwne przeskoki czasowe, które mogły również wynikać z fatalnej korekty. Dopiero pod koniec powieści w pełni się w nią "wbiłam" i przyzwyczaiłam do pióra Agnieszki Ziętarskiej.

"Samobójca" to intrygująca powieść o poświęceniu i sile miłości. Autorka w przystępny sposób poruszyła ważne tematy, na które należy jak najczęściej zwracać uwagę. Mimo kilku dość widocznych wad jest to książka warta polecenia i z niecierpliwością czekam na kontynuacje tej historii.

Ocena:

7/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję