"Nazywam się Milion"- Karina Krawczyk

Pascal Kirski jest policjantem pracującym dla lubelskiej policji. Świetny pracownik, potrafiący rozwiązać każdą sprawę. Wiedzie w miarę spokojne życie, wychowując syna, aż na jego drodze staje Milion, kobieta, która nic nie pamięta. Prosi ona komisarza, aby pomógł jej dojść do tego kim jest. Czy dziewczyna pozostanie obojętna Kirskiemu? Jak tragiczne okażą się jej losy?

 Autor: Karina Krawczyk

Tytuł oryginalny: -

Gatunek: Kryminał
Wydawnictwo: DlaCzemu

Tłumaczenie: -

Liczba stron: 505
Rok wydania: 2019

Nigdy nie będziesz żyć jak inni. Jesteś fenomenem, jakbyś się narodziła jako w pełni ukształtowany człowiek (...)

"Nazywam się Milion" to zdecydowanie największe zaskoczenie tego roku! Po okresie czytania samych średnich bądź słabych książek nareszcie zagłębiłam się w pozycję, która pochłonęła mnie bez reszty. Powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach, w której jednym z głównych aspektów, jest poszukiwanie twórcy dopalaczy, które zbierały żniwo wśród młodych polaków w 2018 roku.

Bohaterowie tej powieści są bardzo dobrze wykreowani, a w szczególności Milion. Jest to postać niezwykle złożona. Kobieta zagubiona, szukająca siebie i nie wiedząca jakie jest jej miejsce w życiu. Wyobraźcie sobie jak strasznym uczuciem musi być świadomość, że nie wie się, kim się jest. Autorka świetnie pokazała tragiczność tej sytuacji i stworzyła postać, która ma swoje wzloty i upadki, ale przede wszystkim przez cały czas przyświeca jej jeden cel- poznać swoją przeszłość.
Kirski również nie jest postacią jednoznaczną. Z jednej strony świetny policjant, który kocha swoją pracę i kochający ojciec, z drugiej człowiek zagubiony, podświadomie tęskniący za miłością i nie radzący sobie z przeszłością. Na kartach powieści coraz bardziej poznajemy jego skomplikowaną naturę i okazuje się, że nie jest  jedynie bezdusznym gliną, ale również mężczyzną, którego ciągle przepełnia strach.
Moje serce jednak przede wszystkim skradł Hary- syn Kirskiego. Chłopak ten jest niezwykle rezolutny jak na swój wiek, a przy tym jego spostrzeżenia często bywają zabawne i są fajnym urozmaiceniem tej historii.

Karina Krawczyk zawarła w swojej książce wiele wątków, ale absolutnie nie jest to przytłaczające. Począwszy od realiów pracy w policji i poszukiwaniu twórcy dopalaczy, poprzez  liczne wątki polityczne opisujące obecną sytuację polityczną w Polsce, kończąc na opisach wydarzeń historycznych. Jeśli chodzi o to ostatnie to muszę przyznać, że dowiedziałam się wielu ciekawych kwestii, o których wcześniej nie miałam pojęcia. Autorka ma niezwykłą lekkość wplatania tak wielu myśli w fabułę,że ani razu nie odniosłam wrażenia, ażeby było to robione na siłę , ani nie poczułam przesytu. Właśnie dzięki tym nawiązaniom pozycja ta ma u mnie wielkiego plusa. W tym przypadku nie sprawdza się powiedzenie, że "co za dużo to nie zdrowo".


Jak możecie się domyślić po samym tytule w "Nazywam się Milion" można znaleźć nawiązania do "Dziadów" Mickiewicza. To głównie w nich Milion poszukiwała sensu istnienia i to właśnie one najbardziej przyciągnęły mnie do tej pozycji. Muszę to otwarcie powiedzieć. NIENAWIDZĘ twórczości Mickiewicza, a właśnie "Dziady" to moja największa zmora, a po tegorocznej maturze moja niechęć do tego dramatu jedynie się nasiliła. Jednak w przypadku tej książki te nawiązania były strzałem w 10! Trzeba przyznać, że światopogląd romantyków idealnie pasuje do sytuacji w jakiej znajduje się Milion. Oni również byli zagubieni, szukali jakiegoś nieodgadnionego sensu w życiu tak samo jak starała się to zrobić dziewczyna. Właśnie dlatego wszelkie cytaty z utworu Mickiewicza nadawały tej książce super klimat.

Nie popełniaj błędów mądrych, którzy myślą, że nie ma mądrzejszych od nich.

"Nazywam się Milion" to pozycja niepowtarzalna, świetnie łącząca rzeczywiste wydarzenia z fikcją. Karina Krawczyk stworzyła powieść pełną emocji wręcz przesiąkniętą dążeniem do poznania siebie i sensu w życiu. Kryminał z bardzo przyjemnym i niezwykle dojrzałym wątkiem obyczajowym oraz świetnym niejednoznacznym zakończeniem,  które jest zarazem szczęśliwe i tragiczne. Polecam każdemu, kto nie boi się wielowątkowości i nie przeszkadza mu dość spora polityczność tej pozycji, bo mimo że, nigdy nie pada nazwa partii każdy wie o jaką chodzi. To naprawdę świetna pozycja!

Ocena:

9/10

Za możliwość przeczytania książki dziękuję