Nie takie polskie straszne jak je malują, czyli 5 polskich okładek, które są ładniejsze od oryginału.

Hejka. Dzisiaj przybywam do was z pierwszym postem z serii "Nie takie polskie straszne jak je malują" w którym postaram się pokazać, że nasze rodzime wydania wcale nie są takie straszne, a niekiedy zdecydowanie ładniejsze od pierwowzorów.

Okładka oryginalna jest
cholernie nudna, niczym się nie nie wyróżnia. Do tego wygląda jak okładka erotyku.
Za to polska wersja książki Fisher zdecydowanie przyciąga wzrok. Jest ciekawa, oryginalna i niepokojąca. Wiele kolorów sugeruje, w książka jest thrillerem psychologicznym. Muszę przyznać, że przerobienie zagranicznego wydania było świetnym posunięciem.








W polskim wydaniu urzekają mnie cudowne, pastelowe kolory oraz rodzaj czcionki. Poza tym, okładka od razu sugeruje, że jest to powieść young adult opowiadająca o podróżny. Natomiast oryginalna okładka przywodzi mi na myśli powieść fantastyczną w stylu Mass. Nie twierdzę, że zagraniczne wydanie jest brzydkie, natomiast w mojej opinii nie dostosowane do gatunku.

W przypadku chyba wszyscy zgodzą się z tym, że okładka oryginalna jest zwyczajnie brzydka. Nie mam pojęcia co się na niej znajduje, a kolory nie są zbyt ładne i zachęcające.

Jakbym zobaczyła taką okładkę w księgarni zwróciłabym uwagę jedynie na jej brzydotę. Grafik płakał jak projektował.
Polska wersja okładkowa jest śliczna. Kolor zdecydowanie kojarzy się z niebem, a chmury znajdujące się w tle dodatkowo to podkreślają. Postać na głównym planie może być upadłym aniołem, co nawiązuje do tego, że na świecie nie dzieje się zbyt dobrze, gdyż raj jest obietnicą.



Teraz mój faworyt. Spójrzcie tylko na tą okładkę. Przecież ona wygląda jakby była robiona w Paincie przez dziesięciolatka. Wklejanie tego tygrysa aż kole w oczy. Kobieta znajdująca się w pniu drzewa to już w ogóle jest hit. Fajny ma szlafroczek nie? Przecież ona wygląda jakby właśnie wyszła spod prysznica. Nie wiem co autor miał na myśli, ale na pewno jego pomysł i wykonanie nie jest zbyt dobre.
Polska okładka może nie robi wielkiego wrażenia, ale na pewno jest dużo ładniejsza od oryginału. Jej największym plusem są kolory, które od razu kojarzą się z Indiami, tak samo jak budowla znajdująca się na okładce. Ja jestem na TAK!















Podejrzewam, że w tym przypadku zdania będą podzielone, ale moim zdaniem polska okładka jest milion razy ładniejsza. Kolory są przepiękne, a cała koncepcja niezwykle ciekawa. Natomiast oryginale wydanie jest dla mnie nijakie, totalnie nie zapada w pamięci. Niby jest ładne, ale to by było na tyle, jeśli chodzi o plusy.


Mam nadzieję, że post przypadł wam do gustu. Co sądzicie o takich zestawieniach? Zgadzacie się z moimi opiniami? Koniecznie dajcie znać w komentarzu :D
Do następnego :*